"Poëzie die iets te vertellen heeft en dat ook doet. Poëzie die over iets gaat. Poëzie met ballen kortom. Je komt het nog zo bitter weinig tegen (ik heb al mijn abonnementen op 'literaire' tijdschriften opgezegd omdat het allemaal zo lamentabel is). Het is een verademing het nog eens mee te maken en dat heb ik zeker gehad met Arrondissementen. En dan nog over mijn geliefd Parijs, over mijn verleden."